voor de show ben ik nog eens aan het dichten geweest in de aloude styl van circus bulderdrang à la 1994;
dat wil zeggen:
met overdreven vele rymen,
binnenrymen,
achterlyke alliteraties en wat dies meer zy,
om zo, in naïeve metaforen, toch emotie te proberen uit te drukken...
dat was erg typisch voor bulderdrang...
en ik ben bly te merken, het nog lang niet te zyn verleerd...
afdaling tot de verboden paddestoel
we zien het
aan je smoel
dat je hebt gegeten van de verboden paddestoel
vanwege
vanwege het gevoel
altyd te moeten zien te overleven zonder een doel
volgens
ronnie en roel
wil je niet eens weten wat bulderdrang bedoelt
hoe voelt dat, heb je heel de nacht op de vermetele
keukenstoel gezeten
- omdat je begint te zweten, omdat je hebt gegeten
van de adder, de ladder, de lachende pagadder van de paddestoel
de rotte modderpoel
de gore gabber, de zabber, de swaffelende dabber van de radde spoel
de verbrodde lodderboel
de logge wadden, de kladden
de vodden dat we hadden van de bagger van de dobberman,
de brakken van de rataplan, de wratten van de ratten van de puntige patatten
van de protten van de katten van de natte ratatouille
de volle koeiensproei
de blubberende blunderboei
dus van de voering, de roering, de bittere pandoering
van de gladde paddestoel
en de giftige mistletoe
dus van de hitte van de hutten van de pitten van de putten
van de pruttelende klitten van de schudding van
de pudding van de paprika van pinnemuts, de witte rufteguts
de wufte kuttekoek
pandora's koeienvloek
de grabbel van de schnabbel van de krabbelsalamander
van de laffe kwallenwal, die groene paddestoel
1 opmerking:
superieur!
Een reactie posten