waarin vitalski vlug iets noteert over het begrip "zelfbeklag"; tenneur: vluchtig maar literair; decor: zwembad met zes dames in geel badpak.
het is waar dat de dagboeken van leonard nolens vaak larmoyant zyn, maar openlyk durven te klagen, vergt wel degelyk een portie moed. duke ellington definierde showbiz als volgt:"aldoor doen alsof alles goed gaat, terwyl in waarheid aldoor alles misloopt." uit schrik voor nog minder succes, verdoezelen we onze mislukkingen, en terecht, want die zyn niet aantrekkelyk - maar het is verkeerd om dat dan aan te duiden als een "zich vermannen", als een "rug recht!"; want het gaat om een laf manoeuvre. alleszins put ik er troost uit om te lezen hoe zelfs zo'n wys man als nolens soms wekenlang woedend kan zyn om een slechte recensie. haha...
ik wou hier feitelyk méér noteren, maar ik besef ineens dat ik myn column voor de streekkrant nog moet maken, en het is toch al mooi 1 uur snachts...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten