maandag 25 april 2011

state of being - 25 april 2011

waarin vitalski, met op de achtergrond een impromptus van schubert (1797-1828), zyn burgerlyke tevredenheid optekent, op een dag zonder verplichtingen, byna zonder ontmoetingen behalve met de genadige zon. teneur: wel een haardos die dringend moet worden gewassen. decor: door wereldoorlog I kapotgeschoten maar warm geblakerde boerderyengevels als in de provence.


de bedoeling was geweest om met jowan petit een namiddag lang voort te schryven aan ons "toneelstuk over alles". de goede man vergiste zich evenwel in zyn agenda, andere verantwoordelykheden riepen hem. zelf had ik de dag hierom vrygehouden; kortom: net als eêrgisteren was ook deze maandag (sowieso feitelyk een zondag), een onvoorziene verlofdag, hosanna. sowieso ben ik, al van toen ik een kind was, een groot liefhebber van het paasfeest, zoveel meer bescheiden dan die andere katholieke feestdagen als het overroepen pinksteren of de byna hysterische kerstmis - de meestal juist erg bombastische paas-oratoria uiteraard daar buitengerekend. toen ik een jaar of acht was, wees myn moeder my, op een paasdag, op het onverwacht openbloeien van enkele zeer prille, zogenaamde "meiklokjes", wyl in de woonkamer het hallelujah uit händels messiah weêrgalmde, zuivere verrukking...
    in de paars en lila bloesemende achtertuin van de lindeboomstraat myzelf languit in de bepaald sjofele driezit geworpen, teneinde daar lekker vier uur lang, onafgebroken, te blyven liggen voortlezen, namelyk in het tamelyk dikke leesboek "leven en meningen van kater murr", van de niet eens zo extreem bejubelenswaardige e.t.a. hoffmann (1776-1822). links een tas koffie by de hand, rechts zicht op myn eega en myn dochter. plus, in de aangrenzende tuin, myn neef enak, die vliegen aan het vangen is, om deze cadeau te geven aan het spinnenweb aan zyn voordeur. met mollie op je arm door het huis slenteren, wordt algauw een beetje saai, zoals het ook reeds vlug wat suf wordt om door de straten te stappen met mollie in de "koets" (= voiture); érg fantastisch, onuitsprekelyk geinig daarentegen is het plezier om met mollie op je arm van hier tot aan de bakker, op het groeningerplein te wandelen, zoveel mogelyk in de schaduw, als een voettocht door klein-turkye; en dat is ook wat mollie zelf het allerliefste doet, je bent dan werkelyk met zyn tweeën, haar aangezicht op gelyke hoogte; ze kykt haar oogbollen uit haar kop, mens geworden nieuwsgierigheid. ze is superbraaf in de winkel en begint pas te huilen van zodra je Byna weêr thuis bent... zodra ze dan wérkelyk huilt, geef ik haar weêr aan luv...
    onverwacht linda goldface op bezoek gehad, juist toen ik aan m'n column voor deStreekkrant wilde beginnen. daarna weêr naar de klappeistraat voor een sublieme tagliatelle met frisse tomaten en stevige spek. ons daar wel geërgerd aan de marginale achterburen: die hebben een huiskat, maar dan in een kleine dierenkooi, waar ze nooit ofte nimmer uit mag. is dit legaal? de rotzakken!
    soms wil ik een roman aanvatten maar ik kan het beter laten, ik merk dat ik er ongelukkig van word als ik er nog maar notities voor maak. is er niet iets geforceerds aan het ineensteken van een letterkundig opus? dat zie ik by alle schryvers rond my: alleen maar yver, yver... maar, zoals bukowski stelde:"as the form appears, the spirit wanes." (hoe meer vorm, hoe minder spirit.)
    morgen dan toch schryven met jowan, en savonds naar myn manager in edegem. overmorgen smiddags optreden in het fakkeltheater en diezelfde dag savonds in het zogenaamde werkhuys in borgerokko.
    hoe minder ik zelf initieer, hoe beter. je kan best zo weinig mogelyk doen - wat overigens iets anders is dan niéts doen. cfr het verschil tussen weinig verdienen of niets verdienen. weinig verdienen is eigenlyk geweldig: vryheid en groei in één. veel verdienen, is wezenlyk een beknelling. dat leg ik jullie ooit nog wel eens uit. terwyl niets verdienen, zoals men weet, gelyk staat aan de dood. maar nogmaals: weinig, zelfs heel weinig verdienen, dat is de redding, jongens...
    morgen, geloof ik, wéêr zo'n zonnige dag...

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat van die poes hoor ik niet graag. Ik denk ook dat het niet mag. Hoe groot is die kooi ongeveer? Als je een ècht goede daad wil verrichten, doe er dan iets aan...!

Gr Anneman

Vitalski zei

zo groot als een kleine woonkamer

Anoniem zei

OK... dan weet ik het ook niet of ze daar iets aan doen... maar dat beest is wel eenzaam en ongelukkig denk ik...

Vitalski zei

reken maar! ):

M. zei

Alle kattenleed ten spijt: veel wijsheid/wysheid per vierkante centimeter in dit stukje...

Milla zei

dat zie ik by alle schryvers rond my: alleen maar yver, yver...?????
????

Ben ik dan geen echte schrijfster? De yver is altijd ver te zoeken bij mij...

Serge zei

In ieder geval: meer verdienen dan ze almaar komen jatten...