state of mollie - 18 januari 2012

kan ik nog van ouders wisselen? bruno tobback en alexander de croo en jean-jacques de gucht hadden het gemakkelyker... wat door my heen flitste daarstraks, met zyn drieën onderweg naar de ikea in wilryk... eerst doen ze weken aan één stuk door alsof we, met de kerstdagen, naar tenerife zouden vliegen - en dan, juist als ik, via e-bay, myn zwembandjes besteld heb, blazen ze het weêr af - en: steken ze het zelfs op my; omdat ik het dan, zogezegd, geen vier uurs zou uitzingen in een vliegtuig. pertang: met de renault om 12 uur smiddags naar de ikea, daar ben je ook precies vier uurs lang voor onderweg... vorige week is er op diezelfde baan tydens de file zelfs een mammie bevallen van een tweeling... ik denk dat je dan beter af bent in een vliegtuig tussen de spaanse stewardessen dan op een achterbank tussen arrogant claxonerende antwerpse buschauffeurs... wat er nog bykwam: de ikea is dicht, jongens! hebben jullie de streekkrant dan niet gelezen?? nog eens trouwens: van de zomer hebben ze daar een baby-snatcher gevangen... verschieten jullie ervan dat ik onderhand niet meer kan slapen?...

    soms sla ik, inderdaad, myn middagslaap zelfs over, tegenwoordig... dan ziet myn dagschema eruit als volgt: om halfvyf smorgens wakker worden, daarna weêr inslapen van zeven tot halfacht, en daarna dus geregeld, dus vanaf halfacht smorgens, blyven gas geven tot en met zes uur 's avonds... ook wel jammer voor myn moeder, maar ik kan er niks aan doen: na een halfuur word ik wakker en snap ik zelf niet waar ik ben, zit ik op handen en knieën met myn kop richting het voeteneind, weet nog amper het verschil tussen beneden of boven... een troost voor eenieder die ik hiermeê ampeteer is wel: ik word nooit huilend wakker, maar lachend. ik lach dus werkelyk tot ze my eruit komen halen. wie van myn collega's doe my dat na?

    voor de rest alles wel okidoki hier... ik heb jullie, lezers, een beetje verwaarloosd, maar dat komt omdat ik het erg druk heb gehad, voornamelyk met grondoefeningen... ik sluip gemiddeld tegen veertig in d'uur op allebei myn ellebogen het gehele huis door, alleen myn linkerbeen laat ik slap hangen, en aan de trap kom ik, als ik schoenen aanheb, zelfs op myn twee benen overeind te staan... dan roep ik daarby uit:"oliolioh!!"

    myn pa - komt naar beneden,- ik denk voor pynstillers voor zyn ingegroeide teennagel (kleinzerig weêral...) - saluutschot,- beng!!