al een paar avonden op ry ben ik ermeê doende, heel erg oude proza-teksten van circus bulderdrang onder handen te nemen, by wyze van vacantie; om daartydens dan eventjes niét met iets dringends bezig te hoeven te zyn... de dagen tussen kerst en nieuwjaar zyn, by nader inzien, toch wél, in zekere zin, talryk - met name: wanneer je ze gierig uitbesteedt... een lauwe spelonk om ons in onder te buigen - zolang, in haar slaapkamer, de mollie my niet aanroept, gevat door 'n zoveelste rare nachtmerrie in het midden van de nacht...
wat de actuele culturele omgeving betreft, lezers, bekruipt my sommigerwyle de puberale goesting om het àlles, volstrekt onsubtiel, te veroordelen; om uit te roepen dat àlles, maar dan ook àlles dat je vandaag ziet of leest of hoort, verdomd langdradig is, en verdomd oninteressant en vals en gelykvormig en strontvervelend; àlle auteurs: strontvervelend; en àlle hedendaagse acteurs en performers, àlle komieken en muzikanten die je ziet, àlle festivals, alle televisie, alle jongeren - - BORING BORING BORING!! - de brand erin!!!!
maar dan zeg ik; komaan, het valt toch wel meê...
byvoorbeeld: dona oxford, de pianiste, daar kreeg je vanmorgen toch kippenvel van (zie: afterlink!!...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten