iedere dag een gedicht

HERINNERING


vroeger op school was er een jongen
die van thuis nooit zakgeld kreeg.

dus: aan de deuren van Snoepwinkel De Kost
zeiden ze tegen hem:

je krygt twintig frank
als je hier
met je kleêren aan
in deze plas gaat zitten.

in zyn lange, beige regenjas
en met zyn schoenen aan
ging hy plat op zyn zitvlak

in die plas zitten,
die hem was aangewezen.

hy trok daar
veel aandacht meê.

iets later
kwam hy me zeggen:

"nu
bén ik in die plas gaan zitten -

maar toch
hebben ze my niét
die twintig frank gegeven!!..."

daar kon hy
met zyn verstand niet by.

myn jeugd lang
is dat beeld my voor ogen gebleven;

dat van die verbeten jongen
in die smerige plas
rond een uur of drie
in de tochtige namiddag.

pas een paar jaar nadien
zag ik dit opeens overal;

volwaardige mensen die zich in maatpak
of anders
in een uitgelodderd uniform,

of anders
met géén kleêren aan,

iedere dag opnief
in die plas neêrzygen -

ook plat op de buik,
ook soms kopje-onder;

om er NOOIT voor terug te krygen
wat ze ervoor zouden moéten terugkrygen.

die plassen bieden zich overal aan,
ook 's zomers.