woensdag 2 augustus 2017

state of being, 3 augustus 2017


met mollie de gehele dag op pony-kamp, hadden we vandaag maar één kind in huis, en dan wel juist rocco james conan, de veel gauwer tevredene - dwz: die wil niet persé iedere dag ergens naartoe. wat een rustig huishouden, zodoende. myn zoontje die zyn biologische moeder liep te helpen by het schuren van het verweerde tuinterras, en ikzelf urenlang in de driezit liggende te lezen, in de pràcht-biographie betreffende mary shelley.
    rond vier uur myn dochter gaan afhalen, in vosselaar, in de voorkempen. nul file, mooi groen. een zeer bly kind - ze is wel écht een paardenfluisteraar...
    savonds "pinguïns", live by mir in de lange leemstraat (met de fiets onderweg naar daar: door de regen). byna misdadig rustig staan optreden daar, dwz het scheen geen theater, maar eêr alsof ik gewoon aan hun eettafel wat zat te zeveren. wel grellig: het aantal versprekingen tussendoor; zoals ineens "kip" zeggen, hoewel ik het al de gehele tyd over een éénd had, dat soort dingen. pre-alzheimer?
    snachts wonderwel de energie weêr kunnen oodelven om voort te knutselen aan de tania-monoloog. helaas, allicht, met dank aan de cola en de pop-corn. geen wonder dat ik myzelf, overdag, sporadisch, onwel weet worden. ik moet altyd zitten, kan geen halve minuut by mensen rechtstaan. misschien is myn buik ook te dik voor myn benen geworden, die dit gewicht van hun leven nooit gekend hebben.
    binnen twee dagen vertrekken we weêr naar wissant, maar nu ben ik bezorgd (niet overdreven), of ik dààr wel net zo goed ga kunnen schryven. ik moet aldoor stukken zin hardop in myn dictaphoon lopen inspreken, om uit te testen hoe de dingen bekken.
    zo'n komische conference uitschryven, is trouwens zo fenomenaal moeilyk, dat ik me eigenlyk gewoon niet kan voorstellen, o bloggers, dat er behalve myzelf nog iemand zou bestaan die dit zou kunnen, toch niet in vlaanderen of nederland...
    (wat je moet weten, is dat ik, heimelyk en diep in myn hart, op byna al myn collega's neêrkyk, in zekere zin. ook de grote hans teeuwen en zo; ik vind die allemaal veel te zelfzeker, ik wil een grondige twyfel voelen als iemand spreekt...)

Geen opmerkingen: