myn neef sam cornelis was erg oprecht:"hoewel die blog totààl oninteressant is, lees ik hem toch iédere dag!" welk standpunt ik volstrekt kan volgen. zelf heb ik deze ervaring zelfs, eigenlyk, by al myn echte lievelings-lectuur, byvoorbeeld by de dagboeken van thomas mann; die bestaan uit volstrekt nutteloze, niet eens esthetisch erg opgedreven notulaties; wat voor weêr het is, wat er op zyn bord lag vandaag, en in sommige gevallen hoe, in één of andere taveerne, in de sneeuwbergen, de kelner eruit zag, naar wie zyn hunkeren vergeefs. je hebt er echt niéts aan - en toch blyf je het allemaal aflezen. het ritueel van het gedegen gruis. maar: ook wel de zuivere vertrouwdheid, hé sam...
stel je voor, wat er gebeuren zou, als deze blog nu ineens zou wegvallen voor altyd... aan een paar honderdtal mensen zou er zich, enige dagen lang, een futiele, maar toch onmiskenbare verlatenheid voordoen; en daarna zouden er jàren en jàren van verzuchting volgen - "wat, als die blog toch wél tot vandààg toe helemaal zou zyn blyven voortbestaan!!..."
elf jaar en een half gaat dit nu al voort, jihaa!
uitgerekend vanaf morgen doet er zich trouwens een byzonder onzekere week voor; verdwynen als ik ga doen, naar een oord in wissant waar geen internet heerst... (met de smartphone gaat niet lukken, wegens té verregaande onduidelykheid over inlog-oriëntatie en puk-code etc...)
1 opmerking:
Je kan je berichten naar mij sms'en, dan zet ik ze op je blog.
Een reactie posten