was vandaag minder werk, doordat één van de bejaarden opeens terugkrabbelde, dwz dat ze by naêr inzien toch echt helemaal niét wilde worden geïnterviewd...
de bejaarde die wél meêdeed, was anders wel grappig. "van één ding heb ik héél veel spyt. myn vrouw, de moeder van ons kind, vroeg my op een ogenblik, omdat ik zo vaak van huis was: voor wie ga je kiezen, voor je vrinden of voor my!" en toen heb ik gezegd:"dan kies ik voor myn vrienden."
"ja, daar heb ik nu, vyftig jaar later, wel héél veel spyt van. héél veel spyt..."
de man was suppoost in het museum voor schone kunsten, en was er dus by toen ik daar, tien jaar terug, beneden in de binnenhal, verkleed als salvador dali door een exploderend glasraam wandelde...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten